skin and bones

Op veel websites is het vaak een chaos van beelden. Het doel van die sites is natuurlijk dat de lezer over een bepaald onderwerp wordt geïnformeerd, maar de informatie raakt meer en meer ondergesneeuwd door al dan niet bewegende reclame en andere toeters en bellen. Is het nodig om bezoekers van websites af te leiden met een blokje hier of een bewegend bannertje daar of met een onleesbaar ‘fun’ lettertype?

Nieuwssites moeten het hebben van reclame, anders kunnen ze niet bestaan. Zij zouden natuurlijk ervoor kunnen kiezen de reclame minder opdringerig te laten zijn maar hier zal vermoedelijk het credo ‘de adverteerder is koning’ gelden. Voor andere sites, die niet of wat minder commercieel bedoeld zijn en die een duidelijke boodschap willen overbrengen, denk ik dat het anders moet. Ik ben niet de enige die dat vindt. In de website-wereld is het woord undesign al gevallen. Het pleit ervoor dat we sites ontdoen van overdadig vorm- en kleurgebruik, minder achtergronden en buttons, kortom van afleidende elementen.

Ik vind undesign een ongelukkig gekozen uitdrukking. Volgens mij ligt de oorzaak namelijk juist in een gebrek aan design. Iedereen kan een site maken, maar niet iedereen is vormgever. Er wordt vaak gewoon wat aan gerommeld. Design wil zeggen dat er over de vormgeving is nagedacht, over het beoogde gebruik en de structuur. Dat begint met: wat is er minimaal nodig om de boodschap over te brengen? En dat resulteert meestal in een doelmatige structuur met de daaruit voortvloeiende sobere vorm. Of om met Mies van der Rohe te spreken: skin and bones. Specifieke vormen en kleuren, reclame – het kan voor de lol, voor een bepaalde uitstraling of voor het geld allemaal worden toegevoegd, maar het heeft doorgaans geen inhoudelijke meerwaarde en duidelijker wordt een site er niet van.