de derde dimensie

Een 3D-printer is een fascinerend apparaat. Een mechanisch bouwwerk dat slim wordt aangestuurd door software. In wezen vergelijkbaar met een inkjetprinter waarbij het papiertje steeds een beetje zakt zodat de inktlijn steeds hoger wordt. En in plaats van inkt wordt er een plastic draad gesmolten en gespoten. Die plastic draad, filament, kan ABS zijn, maar ook milieuvriendelijker producten zoals Polymelkzuur (PLA) gemaakt uit mais of PETG dat van gerecyclede PET-flessen komt.

Maar zoals de inkjetprinter een standaard en betaalbaar consumentenproduct is geworden, zo zal het bij een 3d-printer nog even duren voordat elk huishouden er een heeft staan. Het apparaat maakt redelijk wat geluid, is relatief traag maar bovenal moet je je er flink in verdiepen want de instelmogelijkheden, en dan vooral softwarematig, zijn eindeloos en luisteren nauw. Ook is de printer gevoelig voor storingen. Dat levert soms wel kunstzinnige prints op. Gelukkig bestaan er levendige fora waar meer en mindere techneuten elkaar vooruithelpen. Bovendien is nagenoeg alles open source. Niemand doet moeilijk over het gebruik van een idee en dat is erg prettig.

De kwaliteit van een print is redelijk maar verwacht geen super glad oppervlak zoals dat bij spuitgietwerk mogelijk is. Vanwege de gelaagde opbouw van de print, blijft er altijd een structuur zichtbaar en de fijnheid van die structuur is weer afhankelijk van de kwaliteit van de printer, de laagdikte en de snelheid van printen. Maar bij een fijnere laaghoogte van 0,1 mm doet een print er vanzelfsprekend tweemaal zo lang over dan bij een laaghoogte van 0,2 mm.

Een van de beste plug-and-play printers van dit moment komt van een Nederlands bedrijf. Helaas moet je daar een flink bedrag voor neertellen. Natuurlijk bestaan er tal van andere merken en ook doe-het-zelf pakketten. Het voordeel van zo’n bouwpakket is dat je ervan leert hoe het ding werkt zodat je er later nog aan kunt sleutelen. Daarnaast zijn er professionele bedrijfsprinters, maar die zijn doorgaans zo prijzig (en groot) dat die voor de consument niet haalbaar zijn.

Van internet zijn eindeloos objecten te downloaden die je kunt printen. Daar zit een boel onzin tussen, maar ook slimme, handige dingen. Een object in de printer zien groeien is boeiend, maar echt bevredigend is het om zelf een object te ontwerpen. Vooral leuk is het om dingen te maken die niet (meer) te koop zijn. Een kapot onderdeeltje? Een kunststof dingetje dat je niet meer kunt krijgen? Een behuizing voor een apparaatje? Een speciaal ringetje op maat, en ga zo maar door. Tekenen en printen! Als doe-het-zelver kun je mooi gebruik maken van een 3D geprint kunststof onderdeel in combinatie met hout of metaal. Fitting en snoertje erbij en je hebt zo een lamp in elkaar. Daarbij is het een uitdaging om te experimenteren met 3D-prints die min of meer transparant zijn, zodat bijvoorbeeld een lampenkap ook tot de mogelijkheden behoort.

Wordt vervolgd...